ویژگی های ماهی تازه و ماهی کهنه و فاسد

آبشش

ماهی تازه: قرمز یا صورتی، مرطوب و درخشان، بوی طبیعی و بوی آب

ماهی کهنه و فاسد: کبود و تیره رنگ، خشک، بوی آمونیاکی

 

چشم

ماهی تازه: شفاف و درخشان، تمام حدقه را پر نموده است، دارای قوام طبیعی نسبتا سفت

ماهی کهنه و فاسد: کدر و نرم، در حدقه فرو می رود و لکه های قرمز روی عنبیه

 

فلس

ماهی تازه: درخشان، دارای جلای فلزی، فلس ها سفت و درخشان و مرطوب

ماهی کهنه و فاسد: فلس به راحتی کنده می شوند، کدر و چسبناک

 

مقاومت گوشت

ماهی تازه: گوشت دارای قوام نسبتا سفت می باشد و زمانی که با انگشت روی آن فشار آورده می شود اثر انگشت باقی نمی ماند.

ماهی کهنه و فاسد: گوشت ماهی شل شده و زمانی که با انگشت روی آن فشار وارد می شود اثر انگشت می ماند و گودی از خود باقی می گذارد.

 

بوی ماهی

ماهی تازه: بوی دریا و بوی آب به مشام می رسد.

ماهی کهنه و فاسد: بوی غیر طبیعی بین بوی های اسیدی تند یا آمونیاکی و بوی لجن سیاه به مشام می رسد.

 

سرپوش آبشش ها

ماهی تازه: تقریبا به حفره آبشش ها چسبیده است و مرطوب بوده و در سطح داخلی فاقد لکه می باشد.

ماهی کهنه و فاسد: سرپوش آبشش تقریبا از بدن فاصله گرفته است و در سطح داخلی سرپوش آن شش لکه قرمز یا خاکستری یا آبی رویت می شود.

 

شکم

ماهی تازه: نسبتا سفت می باشد.

ماهی کهنه و فاسد: نرم و برآمده می باشد.

 

احشا داخلی

ماهی تازه: از نظر رنگ – قوام و بو کاملا طبیعی می باشد.

ماهی کهنه و فاسد: رنگ تیره و بوی نامطبوع به مشام می رسد. در برخی از گونه ها پرده حفره داخلی به صورت طبیعی سیاه است.

 

محصولات سایت در زمینه شیلات

[product-catalogue id=’6′]