آفتابگردان از گیاهان بومی نواحی مرکزی قاره آمریکا است و ظاهرا منشا آن پرو یا مکزیک می باشد. این گیاه در قرن شانزدهم میلادی توسط اسپانیایی ها به اروپا برده شد و از آن جا به سایر نقاط دنیا راه یافت. تاریخ ورود آفتابگردان به ایران مشخص نیست. انواع بومی شده این محصول را بیشتر در اطراف صیفی کاری ها می کارند و از دانه آن به عنوان آجیل استفاده می کنند. با تشکیل شرکت سهامی توسعه کشت دانه های روغنی و وارد کردن ارقام خارجی پر روغن در سال ۱۳۴۷ نسبت به کشت آفتابگران در سطوح وسیعی برای روغن کشی از دانه آن تلاش به عمل آمد.
آفتابگردان گیاه بسیار مقاوم به خشکی نیست ولی اغلب در شرایطی که زراعت ها صدمه شدید می بینند، محصول رضایت بخشی تولید می کند.
فهرست کتاب آموزشی
- شرایط مناسب کشت آفتابگردان
- حرارت
- خاک
- اثرازت، فسفر و پتاسیم در عملکرد آفتابگردان دیم
- ازت
- فسفر
- پتاسیم